Σάββατο 24 Μαρτίου 2012. Η Εστία μας ξεχειλίζει από κόσμο. Σακίδια, βαλίτσες και παντός είδους sack voyage δημιουργούν ένα χάος στην αυλή μας. Έχει έρθει επιτέλους η μέρα της εκδρομής μας! Της μιας εκδρομής μες στη χρονιά στην οποία συμμετέχουν και οι γονείς! Προορισμός μας η Δίρφη. Το ψηλότερο βουνό της Εύβοιας και ένα από το ομορφότερα βουνά της Ελλάδας.
Έπειτα από μια σύντομη διαδρομή φτάσαμε στους πρόποδες του βουνού όπου αφήσαμε την Κοινότητα για να ξεκινήσει την πορεία της προς το καταφύγιο. Και οι υπόλοιποι όμως δεν αποφύγαμε μια σύντομη μεν, κουραστική δε πορεία καθώς οι δρόμοι ήταν κλειστοί από το χιόνι. Το άγριο τοπίο και η θέα στο Αιγαίο αντάμειψαν όμως και τον πιο κουρασμένο και σύντομα όλοι μας βαλθήκαμε να απολαμβάνουμε τη θέα και να τον καθαρό αέρα.
4 νέες Ενωμοτίες ήρθαν να προστεθούν στο Σύστημά μας αυτό το σαββατοκύριακο. Οι πονηρές αλεπούδες, οι ελεύθεροι γλάροι, τα ατίθασα δελφίνια και τα ενθουσιώδη ελάφια. Με το κοντάρι και το σημαιάκι τους, την κραυγή και τα στελέχη τους δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν τις καλά οργανωμένες Ενωμοτίες της Ομάδας μας.
Μαζί μας στη Δίρφη βρέθηκε και ο γάτος ο Σπιρουνάτος με την παρέα του, ήρωες της Επανάστασης του ’21 και φύλακες των γύρω βουνών. Όλοι τους μας συντρόφευσαν και έπαιξαν μαζί μας, κάνοντας αυτές τις 2 ημέρες αξέχαστες για όλους μας. Αξέχαστες ήταν όμως και για την Κοινότητά μας, η οποία ανέβηκε στην κορυφή της Δίρφυς και καταχειροκροτήθηκε στην κατάβασή της από τους γονείς και τα μικρότερα παιδιά του Συστήματος.
«Γονείς και παιδιά, πήραν τα βουνά..» ήταν το σλόγκαν της εκδρομής μας και δεν θα μπορούσαμε να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο. Γονείς, παιδιά και Βαθμοφόροι γίναμε ένα, παίξαμε, τραγουδήσαμε και γελάσαμε με την ψυχή μας κάτω από την κορφή της Δίρφης, ανανεώνοντας το ραντεβού μας για του χρόνου!
«Γέλια χαρά, γέλια χαρά, 15ου Συστήματος παιδιά!»
Comments: 2
ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΗΘΗΚΕ . Οταν αρχίσαμε στην ΕΚΣ να συζητάμε για την εκδρομή του Συστήματος με τους γονεις είχα ένα φόβο. Το φόβο της σύγκρισης με την αντίστοιχη περσινή στο Περτούλι. Στην οποία ο ” πήχυς ” είχε φτάσει πολύ ψηλά και μου φαινόταν πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Κι όμως, η εκδρομή έγινε, πήρε άλλα αυθεντικά προσκοπικά στοιχεία και βαθμό δυσκολίας και νομίζω ότι γυρίσαμε όλοι ευχαριστημένοι… Πήγαμε σ’ ένα υπέροχο μέρος-καθαρή φύση (με όλες τις δυσκολίες που τελικά ξεπεράσαμε), γίναμε μια πολύ μεγάλη παρέα, δεθήκαμε, γίναμε φίλοι, παίξαμε με την αγέλη, πήραμε γνώσεις από Ομάδα και Κοινότητα ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΛΑ. Συγχαρητήρια σε όλους, γονείς, παιδιά, βαθμοφόρους και θα ήθελα να ευχαριστήσω τη συμμετέχουσα στην εκδρομή κα Αλεξία, γιατί όταν χρειάστηκε, με τις γνώσεις και την εμπειρία της, μας έκανε να νιώσουμε ασφαλείς και να ξαναγυρίσουμε ”στα παιχνίδια μας” . Εύχομαι και του χρόνου να ξαναπάμε ΜΑΖΙ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΚΤΥΠΗΣ
Βλέποντας τις πολύ όμορφες φωτογραφίες της εκδρομής σκεφτόμουν ότι έχετε καταφέρει να κάνετε την πιο ουσιαστική και έξυπνη δράση προβολής για ένα Προσκοπικό Σύστημα . Οι γονείς έζησαν από κοντά την δραστηριότητα του κάθε τμήματος ξεχωριστά και ένιωσαν έντονα το οικογενειακό περιβάλλον του Συστήματος.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον ένα άρθρο που μου έστειλε ένας φίλος Πρόσκοπος σήμερα και ενισχύει τον ρόλο της εκδρομής , την επαφή του ανθρώπου με την φύση και διαβάζοντάς το πολλαπλασιάζει όσα ζήσατε αυτές τις δύο μέρες …
http://www.skai.gr/news/health/article/199136/vretania-i-apomakrunsi-apo-ti-fusi-dimiourgei-diatarahes-sta-paidia-/