Κατασκήνωση Ομάδας, Ροβιές Ευβοίας, 20-31/08/2014


Χμμ.. Καλοκαίριασε.. Ιούλιος… Ζέστη, ήλιος, θάλασσα… Διακοπές.. Διακοπές??? Για τους Βαθμοφόρους της Ομάδας μας η λέξη αυτή φέτος ήταν κάπως άγνωστη… Γιατί άραγε.. Μα φυσικά! Η κατασκήνωση μας φέτος πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο!

Πολλές πρωτοτυπίες φέτος! Κατασκήνωση τον Αύγουστο, ταυτόχρονη Κατασκήνωση με την Αγέλη μας για μερικές μέρες, δύο Ενωμοτίες, “θαλασσινά” ονόματα .. Την Ομάδα όμως δε τη φοβίζει το καινούριο.. Έτσι ξεκινήσαμε με όλη την καλή διάθεση να ζήσουμε προσκοπικά 12 μέρες στις όμορφες Ροβιές..

Η αρχή ήταν δύσκολη και οι αναποδιές δεν έλλειψαν.. Αυτή είναι όμως η ομορφιά.. Να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος όταν γύρω σου τα πράγματα δεν είναι εύκολα.. Να μπορείς σταδιακά να ξεπερνάς τον εαυτό σου και στο τέλος της μέρας να χαμογελάς με όσα πέτυχες..

Το παιχνίδι ατελείωτο, το φαγητό από τα χεράκια των Προσκόπων γευστικότατο, οι κατασκευές με ξύλο και σκοινί γερές (;), η θέα από ψηλά μοναδική..

Κάθε μέρα είχε το δικό της χαρακτήρα.. Κανείς όμως δε θα μπορούσε να αρνηθεί πως η ημερήσια εξόρμησή μας στο ποτάμι ήταν το κάτι άλλο.. Εκεί, πέρα από τις δροσερές βουτιές στον καταρράκτη και τις ατελείωτες φωτογραφίες, είχαμε τη χαρά να μοιραστούμε μερικές ώρες με τη Μελίνα στον Παλιόμυλο, ένα σπίτι λίγο διαφορετικό.. Με ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο που μοιράζονται μαζί ένα κοινό σκοπό. Να ζήσουν δίπλα στη φύση και όχι απέναντι. Με τον κήπο τους όπου τα χημικά είναι μια λέξη άγνωστη, με τη ξερή τουαλέτα, η οποία τους προμηθεύει με φυσικότατο λίπασμα, με το εργαστήρι το οποίο φτιάχνεται μόνο με χώμα, άργυλο, άχυρο και πέτρα, μα πάνω από όλα με τη ζεστή φιλοξενία που μας προσέφεραν, μας έκαναν να περάσουμε μια πολύ ξεχωριστή μέρα και να αναρρωτηθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας χωρίς όλες αυτές τις ανέσεις.. Μελίνα σε ευχαριστούμε πολύ!

Σταυρούλα, χωρίς  το χαμόγελο και την καλή σου  διάθεση και φυσικά χωρίς τις μαγειρικές σου ικανότητες και εμπνεύσεις τίποτα δε θα ήταν το ίδιο!

Μπαγκήρα, ευχαριστώ που ήσουν εκεί!

Άγγελε, Αντρέα, Γεωργία, Λάουρα, Φώτη, Χρήστο, εύχομαι φέτος να αποδείξετε πως το Χάλκινο δεν είναι απλά ένα σήμα, αλλά μια ολόκληρη αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς καθώς και το κλειδί για να στηρίξετε την Ενωμοτία σας!

Τάσο, περιμένω πολλά από σένα φέτος..

Κατερίνα, καλή ανιχνευτική ζωή, με στόχους πολλούς και υψηλούς.. Είμαι σίγουρη πως τα χρόνια που έρχονται στην Κοινότητα θα σου μείνουν αξέχαστα…

Σας ευχαριστώ όλους για όλα όσα ζήσαμε μαζί αυτές τις μέρες.. Μην επαναπαύεστε όμως… Η χρονιά τώρα αρχίζει… Και να είστε σίγουροι.. Ό,τι ζήσατε στην κατασκήνωσή μας, ωραίο ή άσχημο,  αποτελεί ένα βήμα, μικρό ή μεγαλύτερο που θα σας βοηθήσει να πάτε μακρύτερα..

Καλό μας δρόμο…

Καρδερίνα, Α.Ο.Π.

100_2211

 

P1220287 DSCN7085 P1220290 P1220362 P1220484P1230092 P123009420140830_192300 20140830_192356

P1230115 DSCN7243 P1220500

P1220931

P1220768 P1220963 P1220920 P1220992 P1230031 P1230035 P1230147 P1230189 P1230633
P1220719P1220730P1230314P1230389P1230406P1230413P1230429P1230520

DSCN7331DSCN7309DSCN7315DSCN7370DSCN7385DSCN7395

P1230734P1230293 P1230305 P1230560 P1230563 P1230564 P1230567 P1230579 P1230578 P1230575 P1230573 P1230571 P1230581 P1230583 P1230585 P1230587 P1230590 P1230606 P1230602 P1230597 P1230594 P1230592 P1230614

P1230613 P1230624P1230751

20140831_093138_1 DSCN7304

 

 

 

 

Leave a comment