Φέτος η Ομάδα μας διάλεξε ένα πιο προσιτό μέρος Κατασκήνωσης από τις προηγούμενες χρονιές, πράγμα το οποίο έδωσε άλλες δυνατότητες στην προετοιμασία αλλά εννοείτε πως όσον αφορά τον χώρο που εγκατασταθήκαμε δεν είχε να ζηλέψει τίποτα!

Τα πράγματα έχουν, όπως πιθανόν να έχετε ακουστά, ως εξής… Ήταν 7/7/2013 όταν η 15η Ομάδα Προσκόπων Αθηνών ξεκίνησε την Κατασκήνωσή της στα Κανάκια Σαλαμίνας (τα στελέχη, βέβαια, ήταν ήδη εκεί και είχαν βοηθήσει να ετοιμαστούν οι βασικές εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης για να την βρουν έτοιμοι οι υπόλοιποι). Παρά τους ισχυρούς ανέμους και το βραχώδες έδαφος η εγκατάσταση των Ενωμοτιών έγινε με κέφι και αρκετή δουλειά!

Οι μέρες της Κατασκήνωσης περνούσαν πολύ ομαλά, ευχάριστα και γρήγορα! Δύσκολα κάποιος μπορούσε να καταλάβει πόσο γρήγορα περνούσαν οι μέρες, γινόντουσαν τόσα παιχνίδια από το επιτελείο και τα παιδιά, ερασιτεχνικές ασχολίες, μαγειρεύαμε, τρώγαμε, κάναμε μπάνιο και άλλα πολλάααα!!!! Όλα δείχνουν λίγο μακρινά τώρα πια αλλά όντως γίνανε όλα, δεν τα βγάζω από το μυαλό μου! Η γέφυρα που φτιάξαμε με την Ομάδα ήταν κάτι παραπάνω από αυτά που περίμενε πιθανόν ο καθένας… Και βέβαια ποιος δεν θα έκανε αναφορά στην εξερεύνηση των Ενωμοτιών με τις δικές τους σχεδίες!!! Τι άλλο; Τι άλλο; Ξεχνάω τίποτα; Για τις γνώσεις είπα τίποτα; Για τα γέλια που ρίξαμε; Για τα παιχνίδια με τους μάγους; Για τη βραδιά με τους καλλιτέχνες που είχαμε καλέσει; Για την επίσκεψή μας στο μοναστήρι του Αγ. Νικόλα; Για το Ενωμοτιακό ψήσιμο στην παραλία; Για τα νυχτερινά παιχνίδια; Μα τι να πρωτοθυμηθώ; Οι εμπειρίες και αυτά που περάσαμε όλοι μαζί είναι τόσα πολλά… Όλα με την ευχάριστη γεύση και το άκουσμα της κραυγής μας και του τραγουδιού μας να θυμίζει ακόμα τις μέρες αυτές… τις Δυνατές… τις Μαγικές… τις ΕΝΩΜΟΤΙΑΚΕΣ!