Το Σαββατοκύριακο 12-12 Μαρτίου η Κοινότητά μας πήρε το δρόμο για το ανακαινισμένο και ζεστό καταφύγιο του Συστήματός μας, το γνωστό σε όλους μας Σπιτάκι. Η εκδρομή αυτή ήταν διαφορετική από όλες όσες είχαμε συνηθίσει. Θέλοντας να δώσουμε μια διαφορετική πνοή εκδρομής, αλλά πάντα στα πλαίσια του προγράμματος της Κοινότητας, συναντηθήκαμε στο Σταθμό Λαρίσης νωρίς το πρωί και πήραμε το τρένο για Αφίδναι. Αφού φτάσαμε εκεί ξεκινήσαμε την βατή και σχετικά μικρή πορεία μας προς το καταφύγιο. Αν και ο καιρός έμοιαζε βροχερός, η τύχη ήταν με το μέρος μας καθώς πραγματοποιήσαμε την πορεία μας με χαρά, κέφι και χωρίς καθόλου βροχή. Φτάνοντας στο καταφύγιο ανάψαμε το τζάκι και ξεκουραστήκαμε. Στην συνέχεια παίξαμε ήρεμα παιχνίδια και δοκιμάσαμε τις γνώσεις μας στον προσανατολισμό και τον χάρτη. Η μέρα κυλούσε ήρεμα με κέφι στο ζεστό ”Σπιτάκι” μας. Είχε έρθει το απόγευμα όταν ξαφνικά οι Ανιχνευτές είδαν να έρχονται οι Βαθμοφόροι του Συστήματος μας στο καταφύγιο. Γιατί ήρθαν? Τους φωνάξαμε γιατί δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε ένα μικρό ”αποκριάτικο παρτάκι” και να ψήσουμε όλοι μαζί. Έτσι λοιπόν άρχισαν οι προετοιμασίες για το ψήσιμο και αφού δειπνήσαμε όλοι μαζί, ήρθε η μεγάλη στιγμή. Όλοι μας βάλαμε τις αποκριάτικες στολές μας και με φαντασία παρουσιάσαμε ο καθένας στους υπόλοιπους τι είχαμε επιλέξει να ντυθούμε. Παίξαμε κάποια παιχνίδια και χορέψαμε και διασκεδάσαμε όλοι μαζί, όπως πάντα κάνουμε, γιατί όπως πάντα λέμε, η Κοινότητα ξέρει πάντα να περνάει καλά. Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε και αφού φάγαμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε να μαζεύουμε τον χώρο γύρω από το Σπιτάκι μας και να τακτοποιούμε διάφορα πράγματα, γιατί δεν θα μπορούσαμε να μην προσφέρουμε κάτι, έστω και μικρό, αλλά τόσο σημαντικό στο ”Σπιτάκι” μας. Δεν θα μπορούσαμε όμως να παραλείψουμε να πετάξουμε χαρταετό, μιας και η Καθαρά Δευτέρα πλησίαζε. Μετά από πολλές προσπάθειες και γέλια, μιας και δεν είχε σχεδόν καθόλου αέρα, καταφέραμε να ανεβάσουμε τον χαρταετό μας!! Σιγά σιγά έφτανε η ώρα της αναχώρησης, έτσι μαζέψαμε τα πράγματά μας, ετοιμαστήκαμε και πήραμε το δρόμο του γυρισμού, αυτή την φορά με λίγη βροχούλα. Η εκδρομή αυτή αν και λίγο διαφορετική από τις άλλες ήταν αρκετά διασκεδαστική για όλους μας και μια ευκαιρία να δεθούμε ακόμα περισσότερο μεταξύ μας…το σίγουρο είναι ότι όσοι δεν ήρθαν σίγουρα έχασαν…!!!

Βεραντάκου Ιωάννα – Κοάλα – Α.Κ.Α.