Κυριακή πρωί…..

Το πρωινό ξύπνημα δύσκολο αλλά όχι τόσο ώστε να μας κρατήσει μακριά από αυτή τη δράση. Μαζί με τα παιδιά της 37ης Κοινότητας πραγματοποιήσαμε την πολυαναμενόμενη επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της Ε.Υ.Δ.Α.Π και ειδικότερα στην Ψυττάλεια, το κέντρο της βιολογικής επεξεργασίας των λυμμάτων του Νομού Αττικής. Περιέργεια μεγάλη για να δούμε που λαμβάνει χώρα η συγκέντρωση των λυμάτων και κυρίως, πως επεξεργάζονται!!!

Η Ε.Υ.Δ.ΑΠ ως οργανισμός υφίσταται από το 1980. Οι εγκαταστάσεις της διακρίνονται στις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (για την ύδρευση) και στα Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων (για την αποχέτευση και τον καθαρισμό των λυμάτων).

Η ύδρευση γίνεται μέσω αγωγών οι οποίοι μεταφέρουν το νερό από τις εγκαταστάσεις της Ε.Υ.Δ.Α.Π σε όλη την Αθήνα. Οι εγκαταστάσεις αυτές δέχονται νερό από τις λίμνες Μόρνος, Υλίκη, Μαραθώνας, Εύηνος. Εκεί γίνεται η απολύμανση των υδάτων με χημικά, όπως επίσης και η απομάκρυνση των στερεών με παρόμοιο τρόπο. Η αποχέτευση γίνεται από δυο κεντρικούς αποχετευτικούς αγωγούς, τον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό (Κ.Α.Α) και τον συμπληρωματικό του (Σ.Κ.Α.Α). Οι δύο αυτοί αγωγοί καταλήγουν τελικά στην Ψυττάλεια.

H επεξεργασία των λυμάτων διακρίνεται σε δυο φάσεις. Η πρώτη συμβαίνει στον Ακροκέραμο και περιλαμβάνει την εσχάρωση (απομάκρυνση στερεών, όπως πέτρες από το νερό με τη βοήθεια σχάρας που τα απομακρύνει), την εξάμμωση και την απόσμηση των υδάτων (απομάκρυνση δυσάρεστων οσμών). Έπειτα τα ύδατα μεταφέρονται στην Ψυττάλεια μέσω δυο αγωγών. Τότε πραγματοποιείται η δεύτερη φάση. Ξεκινά με την πρωτοβάθμια καθίζηση (τα μικρά στερεά απομακρύνονται από το νερό με τη βοήθεια γεφυρών που πηγαίνουν μπροστά-πίσω σε δεξαμενές), συνεχίζει με τη δευτεροβάθμια καθίζηση (απομάκρυνση οργανικού φορτίου με τη βοήθεια βιο-καταλυτών, παρουσία οξυγόνου σε ειδικές δεξαμενές). Μετά περνά σε δεξαμενές τελικής καθίζησης όπου κατακάθεται η ιλύς (οι μικροοργανισμοί από τη δευτεροβάθμια καθίζηση που κατακάθονται στον πάτο) και το νερό με διύλιση και απολύμανση με υπεριώδεις ακτινοβολίες επαναχρησιμοποείται από το κέντρο. Η ιλύς “παχαίνει” πάνω μέσα σε δεξαμενές βαρύτητας και η περίσσεια αυτής σε τράπεζες. Ακολουθεί η χώνευση, όπου παράγεται μέσα σε χώρους χωρίς αέρα βιοαέριο που χρησιμοποιείται από το κέντρο επίσης. Τελειώνει η επεξεργασία της περίσσιας ιλύος με την αφυδάτωση και την ξήρανση. Η ιλύς αυτή χρησιμοποιείται από την τσιμεντοβιομηχανία.

Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας (Κ.Ε.Λ.Ψ) απομακρύνει το 90-93% των ρύπων από το νερό που εισέρχεται. Ο Σαρωνικός είναι πολύ καθαρότερος από παλιά με την συμβολή του ΚΕΛΨ. Με την περιήγηση στους χώρους και την προβολή που μας έγινε απο τον κύριο Βασίλη Μαραγκό μπορέσαμε τελικά να καταλάβουμε ποιες φάσεις καθαρισμού υφίστανται τα λύματα και να κατανοήσουμε τη χρησιμότητα αυτού.

Πέτρου Σωτήρης – Σκαθάρι