Επιτέλους, μετά από μεγάλη προσμονή, η Κοινότητά μας πήγε το τελευταίο τετραήμερο πριν το άνοιγμα των σχολείων την Χειμερινή της εκδρομή στον Πάρνωνα! Έτσι ξεκινήσαμε την Πέμπτη το απόγευμα το 4ωρο ταξίδι μας με το ΚΤΕΛ προς την Σπάρτη. Φτάνοντας στη Σπάρτη, περάσαμε την πρώτη μας νύχτα στη Λέσχη του 1ου Συστήματος Προσκόπων Σπάρτης τρώγοντας το βραδινό μας και απολαμβάνοντας ένα ωραιότατο παιχνίδι παντομίμας, με θέμα ήρωες από κόμικς που είχε ετοιμάσει ο Κάβουρας.
Το πρωί της Παρασκευής σηκωθήκαμε σχετικά νωρίς και αναχωρήσαμε ξεκούραστα για τον επόμενο μας προορισμό, το χωριό Βαμβακού όπου θα περνάγαμε και τις υπόλοιπες μέρες μας. Φτάνοντας στο χωριό και με πολύ βροχή και κρύο, εγκατασταθήκαμε στο δημοτικό σχολείο, που δεν ήταν πλέον υπό λειτουργία, για να αρχίσει μια μέρα γεμάτη πρόγραμμα. Αρχίσαμε με παιχνίδια, τα οποία είχε ετοιμάσει ο Λύκος κρατώντας μας για αρκετή ώρα ψυχαγωγημένους. Ύστερα αρχίσαμε το μεσημεριανό μαγείρεμα και ακολούθησε μεσημεριανή ανάπαυση. Αφού ξεκουραστήκαμε, μαζί με το επιτελείο περάσαμε στο εκπαιδευτικό κομμάτι σχετικά με τη χρήση του χάρτη κα το ταχύ οδοιπορικό, πράγματα πολύ χρήσιμα για την επικείμενη πορεία μας. Μετά από αυτό, ακολούθησαν μερικά παραδοσιακά παιχνίδια, που μας θύμισαν λίγο από τα παιδικά μας χρόνια. Στη συνέχεια μαγειρέψαμε το βραδινό μας και συμμετείχαμε σε ένα διαγωνισμό-quiz, που αφορούσε την ανασκόπηση της χρονιάς 2011, με ερωτήσεις που αφορούσαν τον κόσμο αλλά και γεγονότα του Συστήματος μας. Η βραδιά έκλεισε νωρίς διότι θα έπρεπε να έχουμε ενέργεια για την αυριανή πορεία μας.
Ξυπνήσαμε νωρίς το πρωί του Σαββάτου, για να ξεκινήσουμε την πορεία μας προς το καταφύγιο και εν συνεχεία για την κορυφή. Αναχωρήσαμε χωρίς να έχει ανατείλει καλά-καλά ο ήλιος, αλλά αυτό δεν μας χάλασε το κέφι καθόλου. Βρήκαμε το μονοπάτι και αρχίσαμε να προχωράμε με σταθερό, αλλά ταχύ ρυθμό. Στην αρχή ψιχάλιζε και χιόνι υπήρχε σε αφθονία, πράγμα που απαιτούσε προσοχή από μέρους μας. Ανεβαίνοντας ψηλότερα, το τοπίο μετατρεπόταν σε ένα μαγευτικό σκηνικό από δέντρα ντυμένα με ένα κατάλευκο πέπλο, όπως στις ταινίες που παρουσιάζουν ένα μαγικό κόσμο. Παρά την ομορφιά του τοπίου, η πορεία παρέμενε σκληρή, τελικά όμως φτάσαμε στη πρώτη μας στάση, ένα καταφύγιο με 1453μ. υψόμετρο. Αφού μαζέψαμε τις δυνάμεις μας, αρχίσαμε να πορευόμαστε για την κορυφή πάλι. Περνώντας πολλές ανηφόρες και κατηφόρες, φτάσαμε στο Οροπέδιο κάτω από την κορυφή αλλά με την ομίχλη και το χαλάζι που έριχνε αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να πατήσουμε στην κορυφή, αλλά η εμπειρία μας έμεινε αξέχαστη. Αφού φτάσαμε στο καταφύγιο φάγαμε το ζεστό μας μεσημεριανό και συνεχίσαμε την πορεία μας προς το χωριό. Φτάνοντας στο χωριό το τελευταίο μας βράδυ θα μέναμε σε ένα ξενώνα γεγονός το οποίο σίγουρα μας χαροποίησε. Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο, μαζευτήκαμε όλοι για την πυρά μας (με μουσικό θέμα!) και περάσαμε όμορφα με πολύ γέλιο και τραγούδι!
Το επόμενο πρωί, ξημέρωσε η μέρα της επιστροφής. Όλοι μας ανεξαιρέτως περάσαμε υπέροχα και ευχαριστηθήκαμε την παρέα του καθενός, δένοντας ακόμη περισσότερο σαν ομάδα.
Ένζο ΝτεΣούζα Μπρίτο – Κορμοράνος
