Για τον Παύλο Σιδηρόπουλο..
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1948. Η καταγωγή του ήταν ζηλευτή. Από την πλευρά της μητέρας του ήταν δισέγγονος του Ζορμπά που περιγράφει στο βιβλίο του ο Ν. Καζαντζάκης. Επίσης ήταν ανηψιός της Έλλης Αλεξίου.Άρχισε να τραγουδάει το 1970 όταν γνωρίστηκε με τον Παντελή Δεληγιαννίδη και δημιούργησαν το group Δάμων και Φιντίας.Όμως δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε τόσες λεπτομέρειες γιατί δεν θα ήθελα να κουράσω κανένα. Θα μιλήσω για τον Παύλο και τι είναι αυτός για εμένα και μερικούς άλλους οι οποίοι σίγουρα είναι λίγοι. Ο Παύλος με έχει ταξιδέψει στους πιο μακρινούς γαλαξίες και επίσης με έχει πάει στα πιο σκοτεινά καταγώγια.Πνευματικά μιλώντας πάντα. Με έχει συντροφεύσει σε κρύες νύχτες το χειμώνα και σε ζεστές μέρες του καλοκαιριού.Είναι φίλος μου παρότι δεν μιλήσαμε ποτέ.Γιατί αυτός μιλάει περισσότερο μέσα από τα τραγούδια του.Οι άνθρωποι οι οποίοι ζουν στο περιθώριο δεν είχαν περιθώρια για λάθη.Έτσι ο Παυλάκης διάλεξε να είναι του περιθωρίου.Μπήκε στο αδιέξοδο της ηρωίνης κατάλαβε το λάθος του αλλά δεν μπορούσε να φύγει πια.Αυτό το αδιέξοδο το εξέφραζε μέσα από τα τραγούδια του. Ακόμα εξέφραζε καταστάσεις οι οποίες θα έρχονταν με τα χρόνια. Αυτό είναι που διαχωρίζει έναν αληθινό καλλιτέχνη από έναν μη αληθινό,Μέσα από τα τραγούδια του μιλούσε για θέματα που εκείνη την εποχή ήταν απαγορευμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι λογοκρίθηκαν.Κάπως έτσι περνούσαν τα χρόνια μέχρι που φτάνουμε στο μοιραίο 1990.Η μητέρα του πεθαίνει και το αριστερό του χέρι μετά από χρόνια χρήση ηρωίνης παραλύει.Όλες αυτές οι καταστάσεις οδηγούν τον Παύλο στο βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου.Ο Παυλος πηγαίνει στο σπίτι μιας φίλης του και μετά από υπερβολική δόση η καρδιά του σταματάει για πάντα να χτυπάει.Μέσα σε αυτά τα λόγια δεν μπορώ να σας δώσω την προσωπικότητα του Παύλου ή έτσι όπως νιώθω για αυτά τα οποία μου έχει προσφέρει.Το μόνο που μπορω να πω είναι αυτό το οποίο έχει πει ένας τεράστιος ποιητής
Σε μύστες αποκρυφιστές
μάγους χαρακτές ποιητές
όπως ο Αρτω ο Μπλέικ, ο Σπεαρ
οι πρόγονοι σου και σ εσένα
μείγμα διανόησης και αλητείας
καταστροφής δημιουργιας
που γράφουνε και ονειρέυονται
ενώ παράλληλα αυτοκαταστρέφονται
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ Ο ΠΑΥΛΟΣ !!!!!!!!!
Νικήτας Θεοδωρικάκος – Ερωδιός