Για όλους εκείνους που άθελά τους…
Του Κώστα Πατινιωτάκη – Πιγκουίνου
Κάθε χρόνο η ιδιαίτερη ημέρα για εμάς τους Προσκόπους είναι αφορμή για ρομαντικές σκέψεις όπου με την βοήθεια πλέον της τεχνολογίας εκφράζεται σε like , follow , shared videos , comments , add to favorite .
Εκφράζεται στα Συστήματα που παραδοσιακά ανάβουν τα φώτα και η Εστία είναι ανοικτή για παλιούς κ νέους φίλους .
Εκφράζεται στους λίγο μεγαλύτερους που ντροπαλά και χαμηλόφωνα λένε “χρόνια πολλά” στο τηλέφωνο στην δουλειά τους .
Εκφράζεται στα Λυκοπουλα που με απορία ψάχνουν να βρουν τι ακριβώς γιορτάζουμε .
Εκφράζεται όμως και σε όλους εκείνους που άθελα τους μας έμπλεξαν σε αυτή την όμορφη περιπέτεια ..
Στους γονείς που μας έκαναν το πιο όμορφο δώρο . Είτε επειδή ηταν και αυτοί Πρόσκοποι , είτε επειδή βαρεθηκαν να ακούνε την γκρίνια μας και μας έγραψαν στους Προσκόπους .
Που άθελα τους κατάφεραν να μας κάνουν να απουσιάζουμε απο γιορτές και οικογενειακά τραπέζια επειδή είμασταν στην εκδρομη .
Που μεγαλώσαμε και ακόμα μας βλέπουν να φοράμε την στολή μας .
Που ακόμα πιστεύουνε ότι αλλάζουμε τον κόσμο …
Για όλους εκείνους που άθελα τους ακόμα μας εμπνέουν …
Και ευτυχώς γύρω μας υπάρχουν πολλοί …
Εκφράζονται στο πρόσωπο καθε νέου Βαθμοφόρου της κίνησης που στην πιο δύσκολη περίοδο και με λιγότερα μέσα απο καθε άλλη στιγμή τα τελευταία χρόνια καθε βδομάδα ξύπνανε “ευχάριστα” την γειτονιά με την κραυγή της Αγελης , της Ομάδας , της Κοινότητας και του Δικτύου .
Σας ευχαριστούμε και σας θαυμάζουμε!